Een stil wegdek, voor eens en altijd?

Er was eens een gemeente die een stil wegdek aanlegde. Dat was namelijk nodig vanwege de bouw van een nieuwbouwwijk. Met groot enthousiasme koos de gemeente voor de stilste variant die op dat moment verkrijgbaar was.  De wethouder knipte feestelijk het lintje door en de bewoners verheugden zich op hun nieuwe stille woonomgeving.

De jaren verstreken en de weg is aan groot onderhoud toe. Het stille wegdek is niet meer zo stil als het was en er beginnen stenen los te laten. De afdeling wegbeheer moppert: de SMA-deklaag die er daarvoor lag, bleef veel langer liggen. Daar hadden ze geen omkijken naar. De gemeente zit met een dilemma. De wegbeheerder wil het liefst zijn oude vertrouwde SMA terugleggen. Maar kan dat zo maar?

Het antwoord is nee. Dat kan niet zo maar. Dat is immers een wijziging aan de weg waardoor  de geluidbelasting met 2 dB of meer kan toenemen op de gevel. En dat wordt in de Wet geluidhinder bestempeld als een  ‘reconstructie’.

Nu zijn er intussen alternatieven. Er is een groeiende markt van wegdekken in de categorie ‘gulden middenweg’. Stiller dan een SMA, duurzamer dan een gemiddelde dunne deklaag. Een zeer acceptabele uitkomst van het met spoed ingelaste polderoverleg tussen de afdelingen wegbeheer en milieu. Echter, past deze variant wel binnen de kaders van de wet?

Dat hangt ervan af. Om precies te zijn: het hangt af van het verschil in geluidbelasting op de gevel tussen het oude en het nieuwe wegdek. Als er een minder stil wegdek komt te liggen dan voorheen, moet in feite worden onderzocht of er sprake is van een reconstructie in de zin van de Wet geluidhinder.

Bedenk daarbij dat de geluidreductie van een wegdek afhankelijk is van de voertuigsnelheid en van de hoeveelheid vrachtverkeer. In het geval van onze eerder gebouwde nieuwbouwwijk, moet ook rekening worden gehouden met eerder verleende hogere waarden. Die zijn namelijk relevant voor het vaststellen van de grenswaarde voor een reconstructie.

De moraal moge duidelijk zijn: het mag niet zo zijn dat een stil wegdek geruisloos verdwijnt en wordt vervangen worden door een lawaaiiger variant. Daarmee wordt omwonenden tekort gedaan. Maar binnen de grenzen van de wet zijn kleine toenames soms wel geoorloofd. En als echt alleen een SMA nog acceptabel is, is er altijd nog de mogelijkheid om (nieuwe) hogere waarden te verlenen. In dat geval krijgen de omwonenden tenminste een (terechte) compensatie voor de geluidtoename in de vorm van een gevelonderzoek.