Het prille begin van M+P – 3. Herinneringen van Dr. Alexander von Meier (24/50)

“De eerste tijd in Nederland was niet gemakkelijk. Ik had het bedrijf overgenomen in de veronderstelling dat de Zuid-Afrikaanse taal hetzelfde was als de Nederlandse. Maar zelfs na de eerste 3 maanden bij Müller-BBM, waarin ik de taal heel intensief heb geleerd, kon ik nog maar een beetje Nederlands praten.

Settelen in Amstelveen
Toen ik woonruimte in Amstelveen had gevonden, kon ik mijn gezin eindelijk laten overkomen vanuit Zuid-Afrika. Tijdens die eerste maanden was Abraham Melzer er nog om mij in te werken en er ontstond een goed en vriendschappelijk contact tussen onze gezinnen. Gelukkig heeft niemand ooit problemen gehad met mijn Duitse nationaliteit, hoewel veel klanten, net als mijn voorganger Melzer, Joods waren. In die tijd zag je soms dat Nederlanders het gevoel hadden dat ze iets goed moesten maken ten opzichte van Joden. Abraham Melzer was net teruggekeerd naar Israël toen ik door een architect werd uitgenodigd in een groot kantoorgebouw, om met een kopje koffie over een nieuwe opdracht te praten. Toen hij erachter kwam dat ik niet Joods was, was het project voorbij voordat het goed en wel was begonnen.

Mijn plannen met M+P
Mijn businessplan was de bestaande klanten over te nemen. Op het gebied van zaalakoestiek heb ik niet zoveel gedaan, maar bouwakoestiek was een hot item. Verder had ik plannen om adviseur van de regering te worden, wat uiteindelijk goed heeft uitgewerkt. Ik had ook een filosofie: ik wilde medewerkers veel eigen verantwoordelijkheid geven en ze zo snel mogelijk ook financieel laten deelnemen. Daar heb ik met Chris Nierop een formule voor uitgewerkt. Hoe die precies luidde weet ik niet meer, maar het principe was dat het niet cadeau werd gegeven! Dus ik verkocht een klein gedeelte van mijn 25% aandelen en Müller-BBM verkocht iets meer van hun 75% aandelen. Wat het met de medewerkers deed? Hun verantwoordelijkheidsgevoel en betrokkenheid werd groter. Er werden overuren gemaakt, ook ’s nachts en er was veel bereidheid om extra te presteren. Ik zei wel eens gekscherend dat het wel een vorm van uitbuiting leek.

Voet aan de grond bij de overheid
Toen werd Nederland in 1973 getroffen door een oliecrisis en was er niet meer zoveel werk in de bouwwereld. Het was een moeilijke tijd, waarin we niet meer in staat waren om de salarissen uit te betalen. We zijn de crisis doorgekomen door met 3 collegabureaus (Lichtveld en Buis, Van Dorsser en Huygen) onderzoek te doen voor de overheid; het waren de eerste stappen naar een wet op geluidhinder. Samen vormden we NORA, Nederlandse Onafhankelijke Raadgevende Akoestici. Eindelijk - eigenlijk dankzij de energiecrisis - hadden we een voet aan de grond bij de overheid. De collega’s van M+P vonden dit een prima strategie, want met de nieuwe opdrachten vanuit de overheid konden de salarissen weer worden betaald. En omdat ik nu met de overheid samenwerkte aan nieuwe regelgeving, kon het zomaar zijn dat een oplettende lezer in sommige uitvoeringsbesluiten en AMvB’s - Algemene Maatregel van Bestuur - een kenmerkende Duitse zinsopbouw herkende.

Samen genieten   
Er werd hard gewerkt, maar samen mooie dingen doen en genieten van het leven is iets wat ik ook altijd erg belangrijk heb gevonden. Bijvoorbeeld elke dag samen lunchen en regelmatig een partijtje tafeltennissen. Ook ieder jaar op personeelsuitje, dat werd georganiseerd door de meest recent aangenomen medewerker. Met de hulp van een comité weliswaar, maar hij of zij moest toch met het idee komen! Onvergetelijk voor mij was de inwijding van het nieuwe kantoor in Aalsmeer, toen we samen jazzmuziek hebben gespeeld. Er was zelfs een vleugel neergezet en mijn dochter Ulrike heeft gezongen. En ik herinner me een keer dat ik jarig was en een aantal collega’s mij thuis in de tuin, heel vroeg in de ochtend, wakker hebben gespeeld met hun instrumenten.

Sinterklaassurprises voor VROM
Met Sinterklaas een surprise met een gedicht afgeven bij het ministerie van VROM, dat was een mooie traditie! En dan moest de chef van de afdeling het gedicht voorlezen. We hebben eens een wegdek laten bakken van Duits maanzaadgebak – het maanzaad kleurde het wegdek mooi zwart - op een 2 meter lange ovenschep. En in de groene marsepeinen bermen stonden kleine verkeersbordjes van Playmobil. We hebben zelfs een keer de hele afdeling van VROM meegenomen naar het Oktoberfest in München, dat was een groot succes. In die tijd kon dat nog allemaal.

Vele mooie herinneringen   
Als ik alles over mocht doen, zou ik niet veel veranderen. Misschien een iets langere pauze tussen de middag? Die was lang genoeg om bij het kantoor in Aalsmeer even heerlijk te tuinieren, maar gaan surfen op de plassen in de buurt, daar was die pauze toch net iets te kort voor.
Ik heb veel mooie herinneringen aan mijn tijd bij M+P. Er was een grote diversiteit aan opdrachten, zelfs tot in Saoedi-Arabië. En de creativiteit onder de werknemers was groot. Dan denk ik bijvoorbeeld aan een zelfgemaakt kwartetspel en het boekje ‘ABC der Akoestiek’. Maar boven alles was er veel humor, en daar heb ik enorm van genoten!”

De pompunit in Uwaigilah, Saoedie-Arabië (Trans-Arabian Pipeline) waar Alex in 1973 metingen aan verrichtte.