Zaalakoestiek sporthallen Duinwetering

Niet wat het lijkt

Op het eerste oog lijkt een sporthal een vrij eenvoudige zaal. Een aantal parallelle wanden, geen rare hoeken, hooguit een tribune. Doordat de wanden zo netjes tegenover elkaar staan, ontstaat er akoestisch gezien echter een lastige situatie waarin galm en echo’s vrij spel krijgen. Combineer dat met een klas enthousiaste kinderen, of een druk coachend professioneel sportteam en het geluidsniveau in de sporthal bereikt al snel oncomfortabele hoogten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat mensen die vaak in een sportzaal te vinden zijn, zoals sportdocenten, op den duur vaak last krijgen van gehoorbeschadiging.

Sportzaal vergt nauwkeurige aanpak

Nagalmtijd wordt vaak vrij eenvoudig berekend door middel van de formule van Sabine. Voor veel ruimten is dat ook een goede benadering, maar wat vaak vergeten wordt is dat hij in principe geldt voor kubusvormige ruimten waarin een diffuus geluidveld heerst en de absorptie gelijkmatig verdeeld is. Een sporthal is echter langgerekt, bijna volledig leeg waardoor er nauwelijks verstrooiing van geluid plaatsvindt. Bovendien bevindt zich bijna alle relevante absorptie over het algemeen in het plafond. Dat levert een bijzondere situatie op, die een nauwkeuriger aanpak vergt dan gebruikelijk.

Het probleem wordt in sportzalen vrijwel altijd veroorzaakt door de wanden, dus dat daar de oplossing gezocht moest worden ligt voor de hand. Hoeveel absorptie noodzakelijk is en waar deze geplaatst moet worden is minder vanzelfsprekend. Voor sportcomplex Duinwetering is dan ook een drie dimensionaal stralenmodel gemaakt, waarbij goed nagegaan kon worden hoe het geluid zich in de ruimte gedraagt.